تعریف اوتیسم و طیف اوتیسم:

اوتیسم یک اختلال عصبی توسعه‌ای است که در کودکان و بزرگسالان بروز می‌کند. این اختلال به صورت طیفی درجه‌بندی می‌شود، به این معنی که شدت و نوع علائم اوتیسم ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد.اوتیسم معمولا در دوران کودکی آغاز می‌شود و نشانه‌های آن در اجتماعی بودن، تعامل و ارتباط با دیگران، زبان و تکنیک‌های ارتباطی، تصویر سازی و خلاقیت، تکراری بودن رفتار ، محدودیت‌های عقلی و توجه، حساسیت به تغییرات و محیط و انتخاب‌های عادی و معمولی دیده می‌شود.طیف اوتیسم شامل چندین نوع از اختلالات توسعه‌ای است که هر کدام نشانه‌ها و علائم خاص خود را دارند. در این طیف، عناصری مانند اوتیسم کلاسیک، اوتیسم بالغانه (Asperger)، اختلال توجه و نقص توجه (ADHD)، اختلالات حرکتی و اختلالات تکاملی دیگر می‌تواند وجود داشته باشد.با توجه به تنوع و تفاوت‌های طیفی در اوتیسم، روش‌های درمانی و آموزشی نیز بسته به نیازهای هر فرد متفاوت خواهد بود. این شامل مداخله‌های رفتاری، تراپی‌های گفتاری و زبانی، تکنیک‌های شناختی-رفتاری، درمان‌های دارویی و سایر روش‌های حمایتی است.هدف درمان و آموزش افراد مبتلا به اوتیسم و طیف اوتیسم، افزایش کیفیت زندگی و بهبود توانایی‌های اجتماعی، تعاملی، آموزشی و روانشناختی آنان است. با ارائه حمایت‌های مناسب و متناسب با نیازهای فردی، افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند توانایی‌ها و استعدادهای خود را بهبود بخشند و در جامعه به عنوان اعضای فعال و سازنده شناخته شوند.

مرکز تخصصی نوروفیدبک البرز برای کسب اطلاعات بیشتر کلیک کنید 

نقش نوروفیدبک در درمان طیف اوتیسم 

نوروفیدبک یک روش درمانی که در حال حاضر برای درمان افراد مبتلا به طیف اوتیسم استفاده می‌شود. طیف اوتیسم یک اختلال توسعه‌ای است که در آن افراد مشکلاتی در تعامل اجتماعی، زبان و ارتباطات غیرکلامی و نمایش علائم تکراری و محدود دارند.

نوروفیدبک یک روش غیرمتمرکز و غیردارویی است که بر اساس ارتباط مغز و بدن بر پایه بازخورد بصری و صوتی کار می‌کند. در این روش، برقراری ارتباط متقابل و هماهنگی بین عملکرد مغز و کنترل عملکرد بدن به عنوان هدف اصلی درمان قرار می‌گیرد.

استفاده از نوروفیدبک در درمان طیف اوتیسم به دو صورت انجام می‌شود. در روش اول، با استفاده از سنسورهای مغزی، فعالیت‌های مغزی فرد با طیف اوتیسم ثبت می‌شود و سپس این اطلاعات به صورت بصری یا صوتی به فرد بازخورد داده می‌شود. این بازخورد‌ها به فرد کمک می‌کنند تا نمونه‌هایی از عملکرد مغزی نرمال را درک کند و تلاش کند تا فعالیت‌های مغزی خود را به سمت آن‌ها هدایت کند.

در روش دوم، فرد با طیف اوتیسم با استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری و محیط‌های واقعیت مجازی، بازی‌هایی را انجام می‌دهد که ارتباط مستقیمی با عملکرد مغزی او دارند. این بازی‌ها به فرد کمک می‌کنند تا توجه خود را بهبود بخشد، ارتباطات اجتماعی را تقویت کند و توانایی‌های کنترل حرکتی خود را بهبود ببخشد.

نوروفیدبک در درمان طیف اوتیسم نقش مهمی ایفا می‌کند. این روش به فرد با طیف اوتیسم کمک می‌کند تا عملکرد مغزی خود را بهبود بخشد، ارتباطات اجتماعی و زبانی را تقویت کند و توانایی‌های تحصیلی و عملکرد روزمره خود را بهبود ببخشد. از طرفی، با افزایش اعتماد به نفس و کاهش استرس و اضطراب، فرد با طیف اوتیسم قادر است بهتر با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کند و به طور کلی کیفیت زندگی خود را بهبود بخشد.